Ο υπνωτισμός μπορεί να βελτιώσει τη νοητική συγκέντρωση

Νέα Υόρκη




Ο υπνωτισμός επηρεάζει συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου και μπορεί να βελτιώσει τη νοητική συγκέντρωση, αποκαλύπτει μελέτη που βασίστηκε σε μαγνητικές τομογραφίες και νοητικά τεστ. Πίσω από το φαινόμενο φαίνεται ότι βρίσκεται η δύναμη της υποβολής.

Όπως αναφέρει το Nature.com, ο Δρ Αμίρ Ραζ του Πανεπιστημίου Cornell στη Νέα Υόρκη θέλησε να εξετάσει τις βιολογικές επιδράσεις της ύπνωσης. Οι υπνωτιστές έχουν την ικανότητα να φέρνουν τα υποκείμενά τους σε μια κατάσταση βαθιάς χαλάρωσης και να επηρεάζουν τη συμπεριφορά τους με υποβολές.

«Οι λέξεις μπορούν να σχηματίσουν υποβολιμαίο επηρεασμό, και ο υποβολιμαίος επηρεασμός μπορεί να έχει παρά πολύ έντονες επιδράσεις στην νευρική δραστηριότητα» σχολιάζει ο ερευνητής.

Στο πείραμα του Δρ Ραζ συμμετείχαν 16 εθελοντές, από τους οποίους οι οκτώ ήταν ιδιαίτερα δεκτικοί στον υπνωτισμό. Όλοι τους υποβλήθηκαν στο λεγόμενο τεστ Στρουπ, στο οποίο το υποκείμενο πρέπει να κατονομάσει σωστά το χρώμα με το οποίο είναι γραμμένο το όνομα ενός χρώματος. Για παράδειγμα, αν η λέξη «κόκκινο» είναι γραμμένη με μπλε χαρακτήρες, το υποκείμενο πρεπει να απαντήσει «μπλε» και όχι «κόκκινο».

Οι ερευνητές υπνώτισαν τους εθελοντές για περίπου 25 λεπτά τον καθένα και τους έδωσαν την οδηγία να αγνοούν τις ίδιες τις λέξεις του τεστ και να εστιάζονται στο χρώμα της μελάνης, ώστε να δίνουν σωστές απαντήσεις.

Οι εθελοντές που ήταν δεκτικοί στον υπνωτισμό συμπλήρωσαν το τεστ Στρουπ 10% ταχύτερα, διαπίστωσαν οι επιστήμονες.

Μαγνητικές τομογραφίες που λήφθησαν ενώ οι εθελοντές συμπλήρωναν το τεστ έδειξαν ότι οι επιρρεπείς στον υπνωτισμό παρουσίαζαν μειωμένη δραστηριότητα στον πρόσθιο ζωνωτό φλοιό, μια περιοχή του εγκεφάλου που επεξεργάζεται αντικρουόμενα σήματα και συμμετέχει στον προγραμματισμό ενεργειών.

Σύμφωνα με τον Ραζ, ο υπνωτισμός διευκόλυνε τους εθελοντές να αποφύγουν τη σύγχυση από την αντίθεση χρωμάτων και λέξεων. Ο ερευνητής τονίζει, πάντως, ότι το πείραμα δεν αποδεικνύει ότι ο υπνωτισμός βελτιώνει οποιαδήποτε νοητική ικανότητα. Υποθέτει, επίσης, ότι ο υπνωτισμός ίσως δεν είναι εντελώς απαραίτητος για να υποβληθούν ιδέες σε ιδιαίτερα ευεπηρέαστα άτομα. Ίσως οι επαναλαμβανόμενες προτροπές και υπενθυμίσεις σε κατάσταση εγρήγορσης να έχουν το ίδιο θετικό αποτέλεσμα, αναφέρει.

Η έρευνα δημοσιεύεται στο Proceedings of the National Academy of Sciences.